ប្រលោមលោកក្ដៅសាច់ ៖ខ្ញុំបាទឈ្មោះ ថេន , សព្វថ្ងៃខ្ញុំទើបតែមានអាយុ ១៧ឆ្នាំ ជាកូនកសិករ តែ ខ្ញុំបាទឈ្មោះ ថេន , សព្វថ្ងៃខ្ញុំទើបតែមានអាយុ ១៧ឆ្នាំ ជាកូនកសិករ តែមិនសូវបានទៅស្រែទេ រវល់តែដើរលេងទៅនេះទៅនោះ ទើបរៀនបានត្រឹមថ្នាក់ទី៨ , ម្តាយខ្ញុំក៏ឈប់ឲ្យរៀនបន្ត ហើយឲ្យខ្ញុំមករកការងារនៅភ្នំពេញ ព្រោះមើលទៅរៀនទៀតក៏គ្មានរីកចំរើនអីប៉ុន្មានដែរ ។ ចៃដន្យល្អមិត្តខ្ញុំម្នាក់ បានណែនាំខ្ញុំឲ្យទៅធ្វើការកន្លែងបងប្រុសគេនៅឯភ្នំពេញ ដែលគាត់បើកតូបជួសជុលទូរសព្ទ័ ក្នុងផ្សារដេប៉ូ ។ ពេលដែលខ្ញុំទៅដល់ដំបូង ខ្ញុំហាក់ចាប់អារម្មណ៏ជំនាញជួសជុលទូរសព្ទ័នឹងណាស់ គេបង្រៀនតែតិចក៏ឆាប់ចេះ ហើយអាចជួសជុលបណ្តើរៗបាន។ តូបនោះរាងតូចល្មម មានបន្ទប់គេងតែមួយ សំរាប់ថៅកែប្រុស និង ថៅកែស្រីសំរាក ចំណែកខ្ញុំជួលបន្ទប់មួយនៅច្រកឌួងហៀមប្រហែល១០០មពីផ្សារ។ ថៅកែស្រីជាអ្នកលក់ខោអាវក្នុងផ្សារ ដូច្នេះគាត់កំរមកតូបពេលថ្ងៃណាស់ លុះត្រាតែពេលបាយ ។ ឆ្នាំនេះគាត់អាយុ ២៥ឆ្នាំ, បងខ្ញុំ៨ឆ្នាំ , គាត់ក៏ទើបរៀបការជាមួយបងមិត្តភក្ត័ខ្ញុំដែលទេ បានប្រហែល ២-៣ឆ្នាំនេះទេ មិនទាន់មានកូននៅឡើយទេ ហើយខ្ញុំទំលាប់ហៅគាត់ ថៅកែស្រីៗ ឡេីងធ្លាប់មាត់ទៅហេីយ។ នៅជាមួយគាត់បានជិតមួយឆ្នាំ ហេតុតែខ្ញុំពេញ...